موزه هنرهای معاصر تهران در حاشیه شرقی خیابان کارگر شمالی و در جوار پارک لاله بنا شده است.پارک لاله و بازار هنر (مرکز خوداشتغالی امروز ) همسایگان جنوبی و شرقی موزه هستند . این بنا واجد دو ورودی است.ورودی اصلی آن در جانب غرب بنا از سوی خیابان کارگردر نظر گرفته شده است, و ورودی دوم از سمت پارک لاله, ورودی خدماتی محسوب می شود. ساختمان موزه در جنوب بستر طرح , و باغ مجسمه که پهنه باز چمن کاری شده است در شمال آن قرار دارد.بنای موزه به صورت مجموعه ای از احجام کم ارتفاعی طراحی شده است که نسبت به خیابان اصلی به اندازه 45 درجه چرخیده است.بر فراز این احجام چرخیده , نورگیرهایی هم شکل واقع شده اند که به جز 4 نورگیر فراز ورودی همگی رو به سوی شمال شرق دارند.فضای موزه عبارتند از سرسرای مرکزی , بخش نمایشگاهی , سینماتیک (سالن اجتماعات ) , کتابخانه , غرفه فروش کتاب , غذاخوری , بخش اداری , و ثبت و نگهداری آثار و فضاهای خدماتی و پشتیبانی موزه هستند . فکر برپایی موزه ای که آثار هنرهای معاصر در آن به نمایش گذاشته شود در سال 1346 ه.ش توسط طراح پروژه , کامران دیبا , مطرح شد. چنین بود که در طی دوره ای طولانی تا سال های 1355 – 56 ه.ش در کار پروراندن و به ثمر رساندن فکر خود تلاش کرد .و حتی پس از گشایش موزه تا مدتی مدیریت آن را به عهده گرفت .